Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Non risu potius quam oratione eiciendum? Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe; Esse enim, nisi eris, non potes.

Itaque hoc frequenter dici solet a vobis, non intellegere nos, quam dicat Epicurus voluptatem.
Bork
An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia?
Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet.

Ista ipsa, quae tu breviter: regem, dictatorem, divitem solum esse sapientem, a te quidem apte ac rotunde;
Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris?
Nam quid possumus facere melius?

Itaque ab his ordiamur.

Cenasti in vita numquam bene, cum omnia in ista Consumis squilla atque acupensere cum decimano. Verum hoc idem saepe faciamus. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Si sapiens, ne tum quidem miser, cum ab Oroete, praetore Darei, in crucem actus est. Istic sum, inquit. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni;

Istius modi autem res dicere ornate velle puerile est, plane autem et perspicue expedire posse docti et intellegentis viri.

Immo istud quidem, inquam, quo loco quidque, nisi iniquum postulo, arbitratu meo. Duo Reges: constructio interrete. Me igitur ipsum ames oportet, non mea, si veri amici futuri sumus. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Suo genere perveniant ad extremum; Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae.

Bork

Voluptatem cum summum bonum diceret, primum in eo ipso parum
vidit, deinde hoc quoque alienum;

Bork: Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest.
Bork: Voluptatem cum summum bonum diceret, primum in eo ipso parum vidit, deinde hoc quoque alienum;
Stoicos roga.: Tanta vis admonitionis inest in locis;
Bork: Sed nonne merninisti licere mihi ista probare, quae sunt a te dicta?